ခရီးစဥ္တိုင္းအတြက္ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းသည္ အခက္အခဲဆုံး ျဖစ္ေၾကာင္း တ႐ုတ္ အေတြးအေခၚ ပညာရွင္ႀကီး ကြန္ျဖဴးရွပ္က ဆိုခဲ့သည္။ လုပ္ငန္း တစ္ခုကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္ဖူးသူတိုင္း ထိုစကားကို သေဘာက် ႏွစ္သက္ၾကလိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။ ခရီးတစ္ခု စတင္ထြက္ခြာဖို႔ ပထမဆုံးေျခလွမ္းကို ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္မွု၊ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္မွု တို႔အျပင္ ယုံၾကည္ခ်က္ပါ ေပါင္းစပ္ထည့္ရန္ လိုအပ္သည္။ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္မွုျဖင့္ ခရီးဆက္ရသည့္ မည္သည့္ လုပ္ငန္းမဆို ပထမဆုံး ေျခလွမ္းမွာ အမ်ားသူငါ ယုံၾကည္မွု ရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုအပ္ လွပါသည္။ (၂၊ ၁၊ ၂၀၁၀) ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္း မိတ္ဆက္ပြဲက မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္း အလွည့္က် နာယက ဆရာေတာ္မ်ား အပါအဝင္ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာ ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ယုံၾကည္မွုကို ရယူနိုင္ခဲ့၍ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္း၏ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းကို စတင္နိုင္ရန္ တြန္းအားေပးခဲ့သူ တစ္ဦးအေနႏွင့္ ဝမ္းသာရပါသည္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးပိုင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႕ အစည္းအေဝးတစ္ခု၌ သီရိလကၤာမွာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား စုေပါင္းထုတ္ေဝသည့္ မဂၢဇင္း တစ္ေစာင္ ရွိသင့္ေၾကာင္း အဖြဲ႕ဝင္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးမွ အၾကဳံခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝရန္ အခ်င္းအခ်င္း ေျပာဆို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ စည္းေဝးသည့္ အဆင့္သို႔ကား မေရာက္ေသး။ စာေရးသူတို႔ အေနႏွင့္ (၂၀၀၈) ခုႏွစ္ ေကလနိယတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမွတ္တမ္း ဗီစီဒီေခြကို စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ အေတြ႕အၾကဳံျဖင့္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ကိုလည္း စုေပါင္း ထုတ္ေဝနိုင္မည္ဟု ယုံၾကည္ခဲ့ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ မဂၢဇင္း ထုတ္ေဝဖို႔ အဓိက အဟန႔္အတား ျဖစ္သည့္ ေတာင္ႀကီးႏွစ္လုံးကို ေက်ာ္လႊားရန္ ယုံၾကည္ခ်က္ ျပင္းထန္ဖို႔ေတာ့ လိုအပ္ေၾကာင္း ရိပ္စားမိခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုေတာင္ႀကီး ႏွစ္လုံးမွာ အဆင့္မီသည့္ စာမူမ်ား ရရွိနိုင္မွု ရွိ၊ မရွိႏွင့္ ဘ႑ာေငြေၾကး ျဖစ္သည္။ ထိုအတြင္း သီရိလကၤာနိုင္ငံသို႔ အလည္အပတ္ ေရာက္လာသည့္ စကၤာပူနိုင္ငံ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ဆရာေတာ္မွ ေငြေရးေၾကးေရးႏွင့္ လိုအပ္သည့္ အကူအညီအခ်ိဳ႕ကို သူတက္စြမ္းသမၽွ ကူညီမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလာ၍ အားတက္ခဲ့ရသည္။ အမ်ားအတြက္ အက်ိဳးရွိမည္ထင္သည့္ မည္သည့္လုပ္ငန္းကိုမဆို အျမဲ အားေပးေလ့ရွိသည့္ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီး ရွိေန၍လည္း ေငြေရးေၾကးေရး အတြက္ ပူပန္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ခဲ့ရသည္။
မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝရန္ စိတ္ကူးကို လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ (၁၉၊ ၃၊ ၂၀၀၉) ေန႔ ႏွင့္ (၂၀၊ ၃၊ ၂၀၀၉) ေန႔တို႔၌ အႀကိဳစည္းေဝးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး ဦးတည္ခ်က္ခ်မွတ္ျခင္း၊ မဂၢဇင္းအမည္ ေရြးခ်ယ္ျခင္း၊ ဖြဲ႕စည္းပုံေရးဆြဲျခင္း စသည့္ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္တို႔ကို ၿပီးစီးေအာင္ လုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ မဂၢဇင္းအမည္ ေရြးခ်ယ္ျခင္းက အေရးပါသကဲ့သို႔ စိတ္လွုပ္ရွားစရာလည္း ေကာင္းပါသည္။ တက္ေရာက္လာၾကသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားမွ အမည္ရွစ္မ်ိဳးကို တင္ျပခဲ့ၾကသည္။ စာေရးသူအေနႏွင့္လည္း “လကၤာေျမ” ဟူေသာ အမည္ကို တင္ျပခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ စာေရးသူ တင္ျပခဲ့သည့္ အမည္က တတိယသာ ခ်ိပ္ခဲ့သည္။ တင္ျပလာသည့္ အမည္ရွစ္မ်ိဳးအနက္ ဦးပညာဒီပ (မေလးရွား)၏ “လကၤာတမန္” ဟူေသာ အမည္က မဲအမ်ားဆုံး ရၿပီး မဂၢဇင္းအမည္ ျဖစ္သြားသည္။
“လကၤာတမန္” ဟူေသာအမည္တြင္ စကားလုံးႏွစ္ခု ပါဝင္ၿပီး ‘လကၤာ’ ဆိုသည္မွာ သီရိလကၤာနိုင္ငံ၌ အဆင့္ျမင့္ ဗုဒၶစာေပမ်ား သင္ၾကားေနၾကေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္အားလုံးကို ရည္ညႊန္းပါသည္။ ‘တမန္’ ဟူေသာ အသုံးအႏွုန္းမွာ ထိုျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္တို႔ ေရးသားတင္ျပေသာ ၎တို႔၏ ဘဝအေတြ႕အၾကဳံ၊ အေတြးအေခၚအယူအဆႏွင့္ စာေပသင္ၾကားမွုစသည့္ သတင္းစကားကို ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပရွိ ျမန္မာလူမ်ိဳး ရဟန္းရွင္လူျပည္သူတို႔ သိရွိနိုင္ရန္ မဂၢဇင္းအသြင္ျဖင့္ ‘တမန္’ ေစလႊတ္ျခင္းကို ဆိုလိုေပသည္။ အထက္ပါ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုမွုအရ “လကၤာတမန္” ဟူေသာ အမည္မွာ အဓိပၸါယ္ ေလးနက္လွပါသည္။ ဤေနရာ၌ လကၤာတမန္မဂၢဇင္း၏ လိုဂိုကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေရးဆြဲေပးခဲ့သည့္ အရွင္ေတဇနိယာလကၤာရ (ပဲခူး)ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။
ထိုအႀကိဳ စည္းအေဝးပြဲမ်ားအတြင္း အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာ ေဆြးေႏြးခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုမွာ ထုတ္ေဝမည့္ မဂၢဇင္းတြင္ နိုင္ငံေရးႏွင့္ ပက္သက္သည့္ စာမူမ်ား ထည့္သြင္းျခင္း ျပဳေရး၊ မျပဳေရး ကိစၥျဖစ္သည္။ တစ္ဖတ္ႏွင့္ တစ္ဖတ္ ကိုယ့္အျမင္၊ သူ႔အျမင္ အႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ဆုံး နိုင္ငံေရးႏွင့္ ပက္သက္သည့္ စာမူမ်ားကို ထည့္သြင္းျခင္း မျပဳရန္ မြဲခြဲဆုံးျဖတ္ ခဲ့ၾကပါသည္။ ယခု ထုတ္ေဝသည့္ မဂၢဇင္းမွာ ျမန္မာျပည္တြင္းမွ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ဒကာ၊ ဒကာမတို႔အတြက္ အဓိကထားၿပီး ပညာေရး၊ ဘာသာေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွုတို႔ကို အသားေပး ေဖာ္ျပမည္ ျဖစ္၍ ထိုသို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ နိုင္ငံေရးမွာ ပညာေရး၊ ဘာသာေရးစသည့္ အေရးမွန္သမၽွတို႔ႏွင့္ ခြဲမရေအာင္ စပ္ဆက္ေနေသာ္လည္း လက္ရွိ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ စာေပစိစစ္ေရးမူေၾကာင့္ နိုင္ငံေရးသေဘာ ပါဝင္ေနသည့္ စာမူမ်ားကို မထည့္သြင္းရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾက ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအစည္းအေဝးမ်ားမွာ ဒီမိုကေရစီနည္းအရ မဲခြဲဆုံးျဖတ္ျခင္းကို က်င့္သုံးခဲ့၍ ထူးျခားပါသည္။
(၂၁၊ ၃၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔မွာေတာ့ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္း၌ သံဃာစုံညီ အစည္းေဝးျပဳလုပ္ၿပီး လကၤာတမန္ အမည္ျဖင့္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝေရးကို ေနာက္ဆုံး အတည္ျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ (၂၃၊ ၃၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔ သံဃာစုံညီ အစည္းအေဝးမွ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒၊ အတြင္းေရးမွူး စသူတို႔ကို ဆႏၵမဲျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္။ ေျခာက္ပါး ပါဝင္သည့္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ကိုေတာ့ ေကာ္မတီမွ ေရြးခ်ယ္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအစည္းအေဝးမွ စာမူေနာက္ဆုံး ေပးပို႔ရမည့္ရက္ကို (၃၁၊ ၅၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔အျဖစ္ သက္မွတ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုသို႔ စာမူပို႔ရက္ကို သုံးလ သက္မွတ္သည္ကို အခ်ိန္ၾကာလြန္းေၾကာင္း အေၾကာင္းျပ၍ ကန႔္ကြတ္ခဲ့ၾကသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ ပထမေျခလွမ္းအတြက္ အခ်ိန္ယူရမည္ မဟုတ္ေလာ။
မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝမည္ဆိုေတာ့ အိႏၵိယနိုင္ငံက ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႕မွ နဝမအႀကိမ္ ႏွစ္ပတ္လည္ မဂၢဇင္းထုတ္ေဝေရး တာဝန္ခံဆရာေတာ္ ဦးပညာသာမိ၊ စကၤာပူနိုင္ငံမွ ေရႊျမန္မာမဂၢဇင္း ထုတ္ေနသည့္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ဝင္း အပါအဝင္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမွ အေတြ႕အၾကဳံ ရွိသည့္ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကို ေမးျမန္းရသည္။ စာေပႏွင့္ စာအုပ္ထုတ္ေဝေရး အေတြ႕အၾကဳံ အတန္အသင့္ ရွိၾကသည့္ အယ္ဒီတာ ဆရာေတာ္တို႔၏ အႀကံဉာဏ္ကလည္း ယုံၾကည့္မွုကို ျဖစ္ေစပါသည္။ ထိုအတြင္း မဂၢဇင္း ထုတ္ေဝရန္ ေငြေၾကးလွူဒါန္းၾကမည့္ အလွူရွင္ေတြ အမည္ထြက္လာေတာ့ မဂၢဇင္း ျဖစ္ေျမာက္ေရးက တစ္ဝက္ ေသခ်ာသြားပါသည္။ ျဖစ္ေပၚမလာေသးသည့္ မဂၢဇင္းအတြက္ ယုံၾကည္မွုအျပည့္ျဖင့္ လွူဒါန္းၾကသူတို႔မွာ… မေလးရွား ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးမွ မေလးရွား ရင္းဂစ္ (၁၀၀၀၀)၊ စကၤာပူ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ ဆရာေတာ္မွ စကၤာပူေဒၚလာ (၅၀၀)၊ ဦးေသာပါကမွ ယူရို (၃၀၀)ႏွင့္ ေဒၚနန္းေလာင္ဝမ္ မိသားစုမွ စကၤာပူ (၁၀၀) တို႔ ျဖစ္သည္။ လိုအပ္သည့္ အခ်ိန္၊ လိုအပ္သည့္ေနရာတြင္ ယုံၾကည္မွုအျပည့္ျဖင့္ လွူဒါန္းၾကသည့္ ထိုအလွူရွင္တို႔မွာ လိုခ်င္သည့္ဆုကို မေတာင္းတဘဲ ရၾကလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။ ဤေနရာ၌ မဂၢဇင္းထုတ္ေဝရန္ ဘ႑ာေငြ အလုံအေလာက္ ရရွိေအာင္ စြမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ဆရာေတာ္ ဦးဩဘာသာ (အင္ဒို) ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း မွတ္တမ္း တင္လိုပါသည္။
စာမူဖိတ္ေခၚခ်ိန္ သုံးလအတြင္း စာမူ အမ်ားအျပား ေရာက္လာပါသည္။ သို႔ေသာ္ အဆင့္မီသည့္ စာမူမ်ား အလုံအေလာက္ မရေသးဟု အယ္ဒီတာအဖြဲ႕မွ ဆုံးျဖတ္ ေျပာဆိုလာ၍ အဆင့္မီသည့္ စာမူမ်ား ရရွိေရးႏွင့္ မဂၢဇင္းထုတ္ေဝရန္ စတင္ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥတို႔ ေဆြးေႏြးရန္ အစည္းအေဝး ေခၚယူခဲ့ပါသည္။ (၃၁၊ ၅၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ထို အစည္းအေဝးမွ သီရိလကၤာနိုင္ငံသို႔ စာသင္လာၾကမည့္ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္တို႔အတြက္ သတင္း အခ်က္အလက္ ေပးနိုင္ရန္ သီရိလကၤာနိုင္ငံမွ တကၠသိုလ္မ်ားအေၾကာင္း၊ ဒါနသီရိလကၤာအေၾကာင္း စသည့္ သတင္း အခ်က္အလက္တို႔ကို စုစည္းတင္ျပရန္ စြမ္းနိုင္သူတို႔ကို တာဝန္ အသီးသီး ေပးခဲ့ပါသည္။ စာမူေပးပို႔ရန္ ေနာက္ဆုံးရက္ကိုလည္း ေနာက္ထက္ ဆယ့္ငါးရက္ ထပ္တိုးခဲ့ပါသည္။ ထိုအစည္းအေဝးက မဂၢဇင္းထုတ္ေဝေရးအတြက္ စတင္ စိုင္းျပင္းဖို႔ တြန္းအား ေပးနိုင္ခဲ့ပါသည္။ မူ အတိအက် သက္မွတ္ မထားေသာ္လည္း သီရိလကၤာမွာ စာေပသင္ၾကားေနၾကသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ သီရိလကၤာမွာ စာေပသင္ၾကားခဲ့သည့္ ရဟန္းေတာ္တို႔ အထံမွသာ စာမူေတာင္းရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ ၾကပါသည္။ စာေပ ေရးသားဖူးၾကသည့္ သံဃာေတာ္တို႔ကို အီးေမးလ္ျဖင့္ တသီးတသန႔္ အေၾကာင္းၾကားၿပီး စာမူေတာင္းခံခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံး ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အစည္းအေဝးေၾကာင့္ ယုံၾကည္မွု တက္လာ၍လား မသိ၊ ဆယ့္ငါးရက္အတြင္း စာမူေတြ တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာပါသည္။
မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ျဖစ္ရန္ အစည္းအေဝး အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္။ ထို စည္းေဝးပြဲတို႔ေၾကာင့္လည္း မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မဂၢဇင္းကို သီရိလကၤာနိုင္ငံတြင္ ပုံႏွိပ္ရန္ စဥ္းစားထားေတာ့ ပုံႏွိပ္တိုက္ႏွစ္ခုမွ သက္ဆိုင္သူတို႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံၿပီး ကိုယ္ထုတ္ေဝခ်င္သည့္ မဂၢဇင္းအရည္အေသြး၊ စာမ်က္ႏွာ၊ စာအုပ္အေရအတြက္ႏွင့္ ကုန္က်စရိတ္တို႔အတြက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။
စာမူမ်ား ေပးပို႔ရက္ ကုန္ဆုံးခ်ိန္မွာေတာ့ အယ္ဒီတာေတြ လုပ္ငန္းစတင္ေတာ့သည္။ အယ္ဒီတာ ေျခာက္ပါး တာဝန္ေပးထားသည္။ အဂၤလိပ္စာက႑ အတြက္ အယ္ဒီတာ တစ္ပါးမွ သီးသန႔္ တာဝန္ယူသည္။ အဂၤလိပ္စာက႑အတြက္ ျမန္မာစာစာေပ၊ မြန္စာေပ စသည့္ ေရွးေဟာင္း တိုင္းရင္းသား စာေပတို႔ကို အဂၤလိပ္လို ဘာသာျပန္ထားသည့္ စာမူမ်ားကိုသာ လက္ခံခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာစာက႑အတြက္ အယ္ဒီတာ ငါးပါး တာဝန္ယူသည္။ ေပးပို႔လာသည့္ စာမူမ်ားကို အခ်ိဳ႕အယ္ဒီတာက တစ္ရာ ရာခိုင္းႏွုန္း၊ ရွစ္ဆယ္၊ ငါးဆယ္၊ သုံးဆယ္စသည့္ ရာခိုင္းႏွုန္းျဖင့္ ေရြးခ်ယ္သည္။ အခ်ိဳ႕က ေရြးရန္ ေကာင္းသည့္ စာမူ၊ သင့္သည့္ စာမူ၊ ပယ္သင့္သည့္ စာမူဟူ၍ သုံးမ်ိဳးခြဲကာ ေရြးခ်ယ္သည္။ အခ်ိဳ႕က တစ္၊ ႏွစ္၊ သုံးစသည္ အဆင့္ခြဲၿပီး ေရြးခ်ယ္သည္။ ေပးပို႔လာသည့္ စာမူမ်ားအားလုံးကို အယ္ဒီတာ တစ္ပါးခ်င္းစီက ဖတ္ၿပီး အယ္ဒီတာ ငါးပါးလုံး ေရြးခ်ယ္သည့္ စာမူ၊ ေလးပါး ေရြးခ်ယ္သည့္စာမူ၊ သုံးပါး ေရြးခ်ယ္သည့္ စာမူဟူ၍ ခြဲျခားလိုက္သည္။ စာမူတစ္ခု ေရြးခ်ယ္ခံရဖို႔ အနည္းဆုံး အယ္ဒီတာ သုံးပါး သေဘာက်ဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ ထို ေရြးခ်ယ္ၿပီးသား စာမူတို႔ကိုလည္း မဂၢဇင္းတြင္ ထည့္သြင္းသင့္သည့္ စာမူႏွင့္ အရံအျဖစ္ ထားရွိမည့္ စာမူဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳး ခြဲျခားျပန္ပါသည္။
ပထမဆုံး ထုတ္ေဝသည့္ မဂၢဇင္းတစ္ခု၏ အယ္ဒီတာတို႔၏ တာဝန္ကား ႀကီးလွသည္။ ေပးပို႔လာသည့္ စာမူတို႔တြင္ ပါဝင္သည့္ အခ်က္အလက္တို႔ မွန္ကန္ခိုင္လုံမွု ရွိ၊ မရွိ စိစစ္ရသည္။ စာ အသြားအလာ ေျပျပစ္ရန္ ျပင္ဆင္ရသည္။ စကားလုံး သုံးႏွုန္းပုံ၊ စာလုံးေပါင္း သက္ပုံကအစ ဂ႐ုတစိုက္ ျပင္ဆင္ရသည္။ မ်က္ႏွာလိုက္ျခင္း၊ အားနာျခင္းတို႔ကို ေရွာင္ၾကည္ရသည္။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုအတြက္ စာမူႏွစ္ခု ေပးပို႔လာလၽွင္ မ်က္ႏွာ မေထာက္ဘဲ ေကာင္းသည့္ စာမူကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ အေၾကာင္းအရာက ေကာင္းၿပီး စာေပအေရးအသားက ညံေနလၽွင္ စာေရးသူကို ခြင့္ေတာင္းကာ ျပင္ဆင္ရသည္။ စကားလုံး အသုံးအႏွုန္း အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အယ္ဒီတာ ဆရာေတာ္တစ္ပါး၏ စာမူကိုပင္ ပယ္ခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ အျခားသူ ေရးထားသည့္ စာကို တစ္ဝက္နီးပါး ကူးခ်ထားသည့္ စာမူကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။ စာေပသင္ၾကားေနသည့္ ၾကားမွ မိမိတို႔၏ တန္ဖိုးရွိသည့္ အခ်ိန္တို႔ကို ခြဲေဝ ေပးခဲ့ၾကသည့္ အယ္ဒီတာ ဆရာေတာ္ ေျခာက္ပါးကို အထူး ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။
အယ္ဒီတာေတြ စိစစ္ထားသည့္ စာမူတို႔ကို ပ႐ုဖတ္ရသည့္ လုပ္ငန္းကလည္း လက္ဝင္သည္။ အားလုံးက ေက်ာင္းသားေတြဆိုေတာ့ အားလပ္သည့္ အခ်ိန္မွာ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ရသည္။ စာေရးသူ အေနႏွင့္ ပ႐ုဖတ္သည့္ အလုပ္ကို ပထမဆုံး လုပ္ဖူးျခင္း ျဖစ္သည္။ အယ္ဒီတာေတြ ေရြးခ်ယ္သည့္ စာမူတို႔ကို ၾကည့္ကာ အားရမိသည္။ အထူးသျဖင့္ မိမိေရးထားသည့္ စာမူေလး ေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ စာရင္းထဲ ေတြ႕ရေတာ့ စာေရးသူ တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ ဝမ္းသာရပါသည္။ (၂၈၊ ၇၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔မွာေတာ့ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္း အလွည့္က် နာယကဆရာေတာ္မ်ား၊ ေကာ္မတီဝင္မ်ား၊ အယ္ဒီတာမ်ား စုေပါင္း မွတ္တမ္းတင္ ဓာတ္ပုံရိုက္ၾကသည္။ အားလုံးက မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည္ဟူေသာ အေတြးမ်ားျဖင့္ တက္ႂကြ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္။ ထိုေန႔ ညပိုင္းမွာ မဂၢဇင္းေကာ္မတီႏွင့္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕တို႔ အၿပီးသက္အေနႏွင့္ မဂၢဇင္းမွာ ထည့္မည့္ ဓာတ္ပုံမ်ား၊ ပါသင့္ပါထိုက္သည္မ်ား၊ မဂၢဇင္းမွာ ေရးမည့္ အသုံးအႏွုန္းမွအစ ေနာက္ဆုံး ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကသည္။ မဂၢဇင္းအတြင္းအျပင္ ဒီဇိုင္းအျပင္အဆင္အတြက္ ျမန္မာနိုင္ငံမွ ဒီဇိုင္းနာႏွင့္ အပ္ရန္ ေနာက္တစ္ေန႔ ျမန္မာနိုင္ငံျပန္မည့္ အယ္ဒီတာဆရာေတာ္ ဦးကုသလသာမိႏွင့္ ထည့္ေပးလိုက္မည္ ျဖစ္၍ ထိုေန႔က ေနာက္ဆုံးအေနႏွင့္ အေခ်ာကိုင္ ၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။
အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ဝင္ ဦးကုသလသာမိကား ေဒါက္တာဘြဲ႕အတြက္ သူတင္မည့္ က်မ္းအတြက္ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပန္ၿပီး အခ်က္အလက္ ရွာျခင္း ျဖစ္သည္။ လကၤာတမန္မဂၢဇင္း ဒီဇိုင္းႏွင့္ စာအုပ္ အျပင္အဆင္အတြက္ သူ႔ကို တာဝန္ လႊဲအပ္ထားသည္ဆိုေတာ့ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ေစတနာ ပါပါ လုပ္သည္။ သူ႔မပါလၽွင္ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းဆိုတာလည္း ျဖစ္ေပၚလာမည္ မဟုတ္။ သူ႔ကို အထူး ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ ဦးကုသလသာမိႏွင့္ ဒီဇိုင္းဆရာတို႔ ေဆြးေႏြးအၿပီးမွာေတာ့ နဂိုက အၾကမ္းတြက္ခ်က္ထားသည့္ Four Color ဘယ္ႏွစ္ရြက္၊ Two Color ဘယ္ႏွစ္ရြက္စသည္တို႔မွာ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ ဒီဇိုင္းလုပ္ၿပီး တစ္ခါတည္း ဖလင္ေဖာက္ခဲ့ဖို႔ ကိစၥကိုလည္း ဒီက ပုံႏွိပ္တိုက္ႏွင့္ ထပ္မံ ေတြ႕ဆုံၿပီး ေဆြးေႏြးရသည္။ Quotation (ေဈးႏွုန္း ခန႔္မွန္းခ်က္) ကိုလည္း ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ေတာင္းရ ျပန္သည္။
ထိုအတြင္း မေလးရွား၊ စကၤာပူေရာက္ေနသည့္ ဥကၠ႒က မေလးရွားနိုင္ငံတြင္ ပုံႏွိပ္လၽွင္ သီရိလကၤာႏွင့္ ေဈးအနည္းငယ္သာ ကြာဟမွုရွိၿပီး စာအုပ္ အရည္အေသြး ပိုမိုေကာင္းမြန္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မေလးရွားႏွင့္ စကၤာပူနိုင္ငံတို႔တြင္ ျဖန႔္ခ်ိမည့္ စာအုပ္တို႔အတြက္ စာအုပ္သယ္ေဆာင္ စရိတ္ သက္သာသြား မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်ျပ၍ မဂၢဇင္းကို မေလးရွားတြင္ ပုံႏွိပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ရန္ကုန္ေရာက္ေနသည့္ အယ္ဒီတာ ဆရာေတာ္လည္း မဂၢဇင္းအတြက္ ဒီဇိုင္းၿပီး၍ ဖလင္ပါ ေဖာက္ခဲ့ကာ ဖလင္လိပ္ကို မေလးရွားသို႔ ယူသြားခဲ့ရသည္။ နိုဝင္ဘာလက်မွ လကၤာတမန္မဂၢဇင္းကို မေလးရွားမွာ ပုံႏွိပ္နိုင္ေတာ့သည္။ တစ္ႏွစ္နီးပါး မက္ခဲ့ၾကသည့္ အိပ္မက္ စိတ္ကူးကို လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္နိုင္ခဲ့၍ ဝမ္းေျမာက္ၾကရသည္။
မဂၢဇင္း ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ အားစိုက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီအဖြဲ႕ ဥကၠ႒ ဦးဩဘာသ (အင္ဒို)၊ ဒုဥကၠ႒ ဦးစေႏၵာဘာသ၊ အတြင္းေရးမွူ ဦးစကၠပါလ၊ တြဲဖတ္အတြင္းေရးမွူ-၁ ဦးေသာဘန (ဆြီဒင္)၊ တြဲဘက္အတြင္ေရးမွူ-၂ ဦးတိကၡဉာဏာလကၤာရ၊ ဘ႑ာေရးမွူး ဦးဥတၱမသာရ (PDO)၊ စာရင္းစစ္ ဦးနိမလတို႔ကို၎၊ အယ္ဒီတာမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ဦးပ႑ိတ (Ph.D, Thesis)၊ ဦးသုဝဏၰ (တကၠသိုလ္ ေဆြသုဝဏ္)၊ ဦးမာနိတ (ေပရာေဓနိယတကၠသိုလ္)၊ ဦးကုသလသာမိ (ေပ်ာ္ဘြယ္)၊ ဦးပညာစာရ (ခင္ဦး)၊ ဦးဥတၱမသာရ (PDO) တို႔ကို၎ အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အမည္ထုတ္ေဖာ္၍ မွတ္တမ္း တင္အပ္ပါသည္။ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရး အတြက္ က်ရာက႑မွ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည့္ ေကာ္မတီအဖြဲ႕ဝင္တို႔ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။
စာမ်က္ႏွာအားလုံး ေႂကြစကၠဴ အေကာင္းစားခ်ည္း သုံးထားေတာ့ မဂၢဇင္းက ေကာင္းလြန္းေနသည္။ မေလးရွား၊ စကၤာပူႏွင့္ သီရိလကၤာနိုင္ငံတို႔တြင္ ျဖန္ခ်ိရန္ အခက္အခဲ မရွိနိုင္ေသာ္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ သီးသန႔္ ပုံႏွိပ္ရဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာသည္ဟု ဆိုရမည္။ စာအုပ္ေရ (၁၀၈၀) ပုံႏွိပ္ၿပီး မေလးရွားနိုင္ငံတြင္ မဂၢဇင္းအုပ္ေရ (၆၀၀)၊ စကၤာပူနိုင္ငံတြင္ အုပ္ေရ (၂၄၀)၊ သီရိလကၤာနိုင္ငံတြင္ အုပ္ေရ (၂၄၀) ျဖန္ခ်ိရန္ ခြဲတမ္းခ်လိုက္သည္။ မေလးရွားနိုင္ငံတြင္ ဓမၼဝိဟာရေက်ာင္း၊ ကတ္ပုံးေက်ာင္း၊ ရတနာရာမေက်ာင္း၊ မႊားေက်ာင္း၊ ေညာင္ကန္ေအးေက်ာင္း၊ ဓမၼာ႐ုံေက်ာင္း၊ ဂ်ိဳဟိုးေက်ာင္းႏွင့္ ပီနန္ျမန္မာေက်ာင္း ဆရာေတာ္တို႔မွ ေစတနာ၊ ေမတၱာအျပည့္ျဖင့္ မဂၢဇင္းကို တာဝန္ခံ ျဖန္ခ်ိေပးၾကသည္။ မဂၢဇင္းအုပ္ေရ တစ္ရာေက်ာ္ကို တစ္ဦးတည္း တာဝန္ခံ ျဖန္ခ်ိေပးသည့္ မေလးရွားနိုင္ငံမွ ကိုမိုးသီးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ မေလးရွားနိုင္ငံ၌ စာအုပ္ ပုံႏွိပ္ျခင္းမွအစ တာဝန္ခံ ျဖန္ခ်ိေပးၾကမည့္ ေက်ာင္းမ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ေရးအဆုံး ကိစၥဝိစၥအားလုံးကို ဦးကုသလသာမိ ႏွင့္အတူ တာဝန္ခံ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ၾကသည့္ ရတနာရာမေက်ာင္းမွ ဆရာေတာ္ ဦးစရိယႏွင့္ ဦးအဂၢဓမၼတို႔ကိုလည္း မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါသည္။ စကၤာပူနိုင္ငံအတြက္ တိုပါးရိုး ျမန္မာေက်ာင္းႀကီးႏွင့္ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္တို႔မွ တာဝန္ခံ ျဖန္ခ်ိေပးၾကသည္။
စာအုပ္ေတြ ပုံႏွိပ္အၿပီး မၾကာမီ သီရိလကၤာသို႔ ပို႔သည့္ မဂၢဇင္းေတြက သေဘၤာေပၚမွာ တစ္လနီးပါးခန႔္ ေသာင္တင္ေနခဲ့သည္။ စာအုပ္ေတြ ေရာက္၊ မေရာက္ ဆိပ္ကမ္းက ႐ုံးကို ေမးရသည္မွာလည္း အေမာ။ ဒီဇင္ဘာလ ကုန္ပိုင္းေလာက္မွသာ မဂၢဇင္းေတြ သီရိလကၤာနိုင္ငံသို႔ ေရာက္လာသည္။ မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားထားသည့္ မဂၢဇင္းကို ၾကည့္ကာ ၾကည္ႏူးၾကရသည္။ (၂၊ ၁၊ ၂၀၁၀) ရက္ေန႔မွာေတာ့ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္းတြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ထုတ္ေဝသည့္ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းကို မဂၢဇင္းမိတ္ဆက္ပြဲ ျပဳလုပ္ကာ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္ အားလုံးတို႔ထံ အပ္ႏွံနိုင္ခဲ့သည္။ သင့္ေတာ္သည့္ အခ်ိန္တြင္ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီအဖြဲ႕ကို ထပ္မံဖြဲ႕စည္းကာ ဒုတိယေျခလွမ္း အတြက္လည္း ျပင္ဆင္နိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။ မဂၢဇင္းမိတ္ဆက္ပြဲတြင္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာကာ နာယကဆရာေတာ္မ်ား၊ ေကာ္မတီဝင္မ်ား၊ အယ္ဒီတာဆရာေတာ္မ်ား၊ စာမူရွင္မ်ားအျပင္ ဒါနသီရိလကၤာ အသင္းစသည္တို႔ကို အမွတ္တရ လက္ေဆာင္အျဖစ္ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းတို႔ကို ေပးခဲ့ပါသည္။
မဂၢဇင္းမိတ္ဆက္ပြဲအၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ မဂၢဇင္း ပုံႏွိပ္ျဖန႔္ေဝေရးကိုလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ အားလုံး စုံစမ္းၿပီးလၽွင္ ျမန္မာနိုင္ငံ၌ ပုံႏွိပ္ ျဖန႔္ေဝေရးကို အျမန္ဆုံး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ ဆုံးျဖတ္ ခဲ့ၾကပါသည္။ သီရိလကၤာနိုင္ငံသို႔ ဗုဒၶစာေပ လာေရာက္ ပညာသင္ၾကားၾကမည့္ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္တို႔ကို သတင္း အခ်က္အလက္ ေပးရန္ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္အရ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ပုံႏွိပ္ ျဖန္ေဝေရးသည္လည္း အေရးႀကီးပါသည္။ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းကို မေလးရွား၊ စကၤာပူရွိ ေရႊျမန္မာတို႔၏ လက္ထဲသို႔ အေရာက္ ပို႔နိုင္ခဲ့ေလၿပီ။ ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္းမွ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူတို႔ လက္ထဲ ထည့္ရန္ လိုေပေသးသည္။ ထိုကိစၥကိုလည္း ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ၿပီး ျဖစ္၍ မၾကာမီ ေအာင္ျမင္မည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
သီရိလကၤာနိုင္ငံတြင္ စာေပ သင္ၾကားေနၾကသည့္ မိမိတို႔ကဲ့သို႔ စာသင္သား ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနႏွင့္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝရန္ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းမွာ ခက္ခဲလွသည္။ ယုံၾကည္ခ်က္ကို အေျခခံကာ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾက၍ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုခ်င္သည္။ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းျဖစ္၍ အားနည္းခ်က္ အခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့သည္ကိုေတာ့ ဝန္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအားနည္းခ်က္၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ားသည္ ေနာင္ လွမ္းမည့္ ေျခလွမ္းေပါင္း မ်ားစြာအတြက္ အေကာင္းဆုံး သင္ခန္းစာမ်ား ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းမွ အယ္ဒီတာ့စကားျဖင့္ ေျပာရလၽွင္ မိမိတို႔ အေနႏွင့္ အေတြ႕အၾကဳံႏွင့္ အသိအျမင္ မႂကြယ္ဝခဲ့ေသာ္လည္း ေစတနာ ႂကြယ္ဝခဲ့သည္ကိုေတာ့ သိေစခ်င္ပါသည္။ မိမိတို႔ အေနျဖင့္ လကၤာတမန္မဂၢဇင္းအတြက္ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းကိုေတာ့ ယုံၾကည္ခ်က္ အျပည့္ျဖင့္ လွမ္းၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ ေနာက္ထပ္ ေျခလွမ္းေပါင္း မ်ားစြာ လွမ္းနိုင္ရန္ အတြက္လည္း ယုံၾကည္ခ်က္ ခိုင္မာမွု၊ စြန႔္လြတ္ အနင့္နာခံမွု၊ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္တတ္မွုတို႔အျပင္ ရိုးသား ျဖဴစင္သည့္ ေစတနာပါ ေပါင္းစပ္ထည့္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပအပ္ပါသည္။
