ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ အိႏၵိယ ဒ႑ာရီ

ကမၻာႀကီးက ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ကို က်င္းပေနခ်ိန္မွာ ေယရွုခရစ္ေတာ္နဲ႔ အိႏၵိယနိုင္ငံတို႔ရဲ့ ပက္သက္မွုုကို လူေတြ သတိထားမိလာၾက ျပန္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက ေယရွုခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ့ အသက္ (၁၂) ႏွစ္ကေန (၃၀) ႏွစ္အထိ ႏွစ္ေပါင္း (၁၈)ႏွစ္လုံးလုံး အိႏၵိယနိုင္ငံမွာ ဗုဒၶစာေပနဲ႔ ေဝဒစာေပတို႔ကို ေလ့လာ သင္ယူခဲ့ေၾကာင္း ယုံၾကည္ၾကပါတယ္။ “ခရစ္ေတာ္ရဲ့ မိဘေတြဟာ နာဇရက္သ္ (Nazareth) ၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထားေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သူ နာဇရက္သ္ၿမိဳ႕မွာ ျပန္ေပၚလာေတာ့ အသက္ (၃၀) ရွိေနပါၿပီ။ ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ အခ်ိန္အေတာအတြင္း သူဟာ အသိဉာဏ္ပိုင္းနဲ႔ ဂုဏ္သတင္း တက္ေနၿပီလို႔ ယူဆရပါတယ္” အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူ ကန႔္ ဝဲလ္ဝင္း က Indo Asian News Service ကို ေျပာျပပါတယ္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ရဲ့ ဒယဝတီ မိုဒီ အႏုပညာဆုရွင္ ဝဲလ္ဝင္းရဲ့ ေနာက္ဆုံး လက္ရာျဖစ္တဲ့ ‘Young Jesus: The Missing Years’ ဆိုတဲ့ ဒီ ႐ုပ္ရွင္ကားဟာ သမၼာက်မ္းစာ (ခရစ္ဝင္က်မ္း) မွာ ေဖာ္ျပမထားတဲ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ အေစာပိုင္း ႏွစ္ကာလမ်ားကို စူးစမ္း ေဖာ္ထုတ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝဲလ္ဝင္းရဲ့အဆိုအရ သူရိုက္ကူးမယ့္ ဒီ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားဟာ အသက္ ဆယ့္သုံးႏွစ္၊ ဆယ့္ေလးႏွစ္တုန္းက ေယရွုခရစ္ေတာ္ကို အာရွအေနာက္ပိုင္းမွာ ေနာက္ဆုံး ျမင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ သမၼာက်မ္းစာရဲ့အဆိုကို အေျခခံၿပီး ရိုက္ကူးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဇာတ္ကားရဲ့ ပထမပိုင္းကို သမၼာက်မ္းစာကို အေျခခံၿပီး ရိုက္ကူးမွာျဖစ္ၿပီး ဇာတ္လမ္းရဲ့ ဒုတိယပိုင္းကေတာ့ သမိုင္းဝင္ စာေပ အေထာက္အထားအေပၚ အေျချပဳတဲ့ စိတ္ကူးစိတ္သန္း သက္သက္နဲ႔ ရိုက္ကူးမွာျဖစ္ေၾကာင္း ႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူက ေျပာျပပါတယ္။

ေယရွုခရစ္ေတာ္နဲ႔ အိႏၵိယ အဆက္အသြယ္ ရွိခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထား အမ်ားအျပား ရွိပါတယ္။ ႐ုရွားလူမ်ိဳး ဂ်ာနယ္လစ္ နီကိုလက္စ္ နိုတိုဗစ္ခ်္ (Nicolas Notovitch) ဟာ ၁၈၉၄- ခုႏွစ္မွာ အာဖကန္နစၥတန္၊ အိႏၵိယနဲ႔ တိဘက္နိုင္ငံတို႔ကို သြားခဲ့တဲ့ သူရဲ့ခရီးစဥ္အေပၚ အေျခခံၿပီး ေရးသားခဲ့တဲ့ “The Unknown Life of Christ” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ တစ္အုပ္ ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ခရီးစဥ္အတြင္းမွာ လာဒက္ခ္ (Ladakh)ရဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေျခေထာက္ က်ိဳးသြားလို႔ ေဟမိစ္ (Hemis) တိဘက္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမွာ အခ်ိန္အေတာ္အၾကာ ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တိဘက္လို ေရးထားတဲ့ “The Life of Saint Issa” ဆိုတဲ့ ထူထူထဲထဲ အဝါေရာင္ မွတ္တမ္းစာအုပ္ႀကီး ႏွစ္တြဲကို သူ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ မူစလင္တို႔ရဲ့ ကိုရမ္က်မ္းမွာ ခရစ္ေတာ္ကို Isa လို႔ ေခၚေဝၚပါတယ္။ နိုတိုဗစ္ခ်္ဟာ မွတ္တမ္း စာအုပ္ႀကီးေတြထဲက အပိုဒ္ေပါင္း ႏွစ္ရာေက်ာ္ကို ကူးမွတ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔မွတ္တမ္းဟာ ေနာက္ပိုင္း အေနာက္နိုင္ငံေတြမွာ အေတာ္ ဂယက္ရိုက္ ခဲ့ပါတယ္။

လာဒက္ခ္ၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ ကီလိုမီတာ ေလးဆယ္အကြာ ေတာင္ေပၚမွာ တည္ရွိတဲ့ ေဟမိစ္ တိဘက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ရဟန္းေတာ္ေတြကလဲ ေယရွုခရစ္ေတာ္ အိႏၵိယကို လာေရာက္ ပညာ သင္ၾကားခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ဒ႑ာရီကို အတည္ျပဳ ေထာက္ခံၾကပါတယ္။ “ဗုဒၶစာေပ ေလ့လာဖို႔အတြက္ ေယရွုခရစ္ေတာ္ဟာ ဘုန္းႀကီးတို႔ ေဒသ (Ladakh) နဲ႔ ကက္ရွ္မီးယားကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္” ေဟမိစ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းရဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က IANS ကို ေျပာျပတာပါ။

ဘဂၤါလီ ဘာသာေရး ပညာရွင္နဲ႔ ေရွးျဖစ္ေဟာသူ ဆြာမိ အေဘဒနႏၵ ဟာလည္း ခရစ္ေတာ္နဲ႔ အိႏၵိယခရီးစဥ္ ဒ႑ာရီကို စူးစမ္းဖို႔ ဟိမဝႏၲာ ေတာင္းတန္းေတြဆီ ခရီးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ့ “Kashmir O Tibetti” ဆိုတဲ့ ခရီးသြားမွတ္တမ္း စာအုပ္ကလဲ လာဒတ္ခ္က ေဟမိစ္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ခရစ္ေတာ္ လည္ပတ္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပထားပါတယ္။ (တိဘက္ ေက်ာင္းေတြကို လာလည္တဲ့ ဧည္သည္ေတြအေနနဲ႔ မွတ္တမ္းစာအုပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးၾကရတဲ့ ဓေလ့ ရွိပါတယ္။) သူ႔ရဲ့စာအုပ္မွာ နိုတိုဗစ္ခ်္ ကူးခဲ့တဲ့ သူေတာ္စင္ အိစၥာ (Issa) ရဲ့ ဒ႑ာရီအေၾကာင္း (၂၂၄) ပိုဒ္ပါတဲ့ ဘဂၤါလီဘာသာျပန္ကိုလဲ ထည့္သြင္း ထားပါတယ္။

၁၉၂၅- ခုႏွစ္မွာ ႐ုရွားလူမ်ိဳး ေနာက္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဒႆနနဲ႔ သိပၸံပညာရွင္ နီကိုလက္စ္ ရိုအိရစ္ခ်္ (Nicholas Roerich) ဟာလဲ ေဟမိစ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းကို သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ၿပီး ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ဒ႑ာရီကို မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ မွတ္တမ္းထဲမွာ ရိုအိရစ္ခ်္က အခုလို ဆိုခဲ့တယ္ “ေယရွုဟာ ဗာရာဏသီ၊ ေဝသာလီစတဲ့ အိႏၵိယ ေရွးေဟာင္း ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ့တယ္။ သူဟာ ကုန္သည္ေတြ၊ ဆင္းရဲသားေတြကို လမ္းညႊန္ ကူညီေပးၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနထိုင္ခဲ့လို႔ လူတိုင္းက သူ႔ကို ခ်စ္ၾကတယ္”

သမိုင္းပညာရွင္ေတြနဲ႔ စာေရးဆရာေတြရဲ့ အဆိုအရ အိႏၵိယေရွးေဟာင္း ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြမွာ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ေဟာေျပာခ်က္ေတြက ျဗာဟၼဏ (ပုဏၰား) ေတြကို အျမတ္ထြက္ေစခဲ့တယ္။ ဒီအေၾကာင္းကပဲ ဟိမဝႏၲာေတာင္တန္းေတြဆီ ထြက္ခြာဖို႔ အေၾကာင္းဖန္ လာခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဗုဒၶစာေပ သင္ၾကားရင္း ဟိမဝႏၲာ ေတာင္တန္းေဒသမွာ ေနာက္ထပ္ ေျခာက္ႏွစ္ အခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေစခဲ့ေၾကာင္း သမိုင္းဝင္ စာေပ အေထာက္အထားေတြက ဆိုပါတယ္။ ဂ်ာမန္ပညာရွင္ ေဟာလ္ဂါ ကာစတင္ (Holger Kersten) ရဲ့ “Jesus Lived in India” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကလဲ အိႏၵိယက ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ငယ္စဥ္က ဘဝအေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ကင္စတင္က သူ႔ရဲ့ စာအုပ္မွာ အခုလို ဆိုထားပါတယ္ “လုလင္ ေယရွုဟာ ဆင္းနယ္ကို ကုန္သည္ေတြနဲ႔ အတူ လိုက္ခဲ့တယ္။ ဗုဒၶရဲ့ အဆုံးအမ ဩဝါဒေတြကို သင္ယူရင္း ၿပီးျပည့္စုံသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ အာရိယန္းေတြၾကားမွာ ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ပန္ဂ်ပ္နယ္အႏွံ့ ခရီးလွည့္လည္ခဲ့တယ္။ ဂ်ဂန္နက္ကို မထြက္ခြာခင္ ဂ်ိမ္းဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ ခဏတျဖဳတ္ ေနခဲ့ပါေသးတယ္”

မွတ္ခ်က္။ ။ www.calcuttanews.net က သတင္းကို ဘာသာျပန္ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ သတင္းနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ လူပုဂၢိဳလ္စတဲ့ အေထာက္အထားေတြကို ကာလာနဲ႔ လင့္ခ်ိတ္ထားပါတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ ကလစ္ႏွိပ္ၿပီး ၾကည့္နိုင္ပါတယ္။

========================================

ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ ႏွစ္မ်ားနဲ႔အေၾကာင္းကို ပညာရွင္ေတြအၾကား အမ်ိဳးမ်ိဳး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကိုလည္း ျမန္မာ့ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအဖြဲ႕ (MTBG) ဆိုက္မွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အထက္က ဘာသာျပန္ သတင္းနဲ႔ ကြဲျပားေနတာ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီဆိုက္ရဲ့ မန္ဘာတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ကိုကိုတာက အရွင္အရိယဓမၼရဲ့ ဗုဒၶဝါဒျပႆနာမ်ား ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲက ေမးခြန္းနံပါတ္ (၁၂) ကို တိုက္ရိုက္ကူး စာစီၿပီး ေဝငွထားတာပါ။ အဲဒီေဆာင္းပါးကိုပဲ (MTBG)ဆိုက္မွာ ဖတ္ရတာ သိပ္အဆင္မေျပရင္ ျမန္မာနိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု အဖြဲ႕ႀကီးရဲ့ (A.B.M.A) ဘေလာ့မွာ သြားေရာက္ ဖတ္ရွုနိုင္ပါတယ္။ ေတာင္တြင္းႀကီး အရွင္ဥကၠ႒ရဲ့ တပည့္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အရွင္အရိယဓမၼရဲ့ မူရင္း ဗုဒၶဝါဒျပႆနာမ်ား စာအုပ္ကို ဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ လင့္ေပၚမွာ ကလစ္ႏွိပ္ ေဒါင္းလုတ္ယူနိုင္ပါတယ္။

=========================================

ခရစ္ေတာ္နဲ႔ အိႏၵိယ ဒ႑ာရီအေၾကာင္းကို ပညာရွင္အသီးအသီးက ထင္ျမင္ခ်က္ အဖုံဖုံ ေပးထားၾကပါတယ္။ သမၼာက်မ္းစာကို ေက်ညက္ေအာင္ ဖတ္ထားၿပီး သမိုင္းဝင္ အေထာက္အထားေတြကို ဂဃနဏ သိေအာင္ ေလ့လာထားသူမ်ား အေနနဲ႔ ဒီ ဒ႑ာရီဟာ အမွန္ ဟုတ္၊ မဟုတ္ ဆုံးျဖတ္နိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ေဟာေျပာခ်က္ေတြက ဗုဒၶရဲ့တရားေတာ္ေတြနဲ႔ အရမ္းနီးစပ္ေနတာကေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေအာက္က ဗြီဒီယိုဖိုင္ေတြကို ၾကည့္အၿပီးမွာေတာ့ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ ေယရွုနဲ႔ အိႏၵိယ ဒ႑ာရီအေပၚမွာ တစ္ခုခု မွတ္ခ်က္ ေပးနိုင္မွာ ျဖစ္ပပါတယ္။

The Missing Years of Jesus

***************************************************

• Jesus in Kashmir,India(BBC Documentry)-1
• Jesus in Kashmir,India(BBC Documentry)-2
• Jesus in Kashmir,India(BBC Documentry)-3
• Where Was Jesus For 18 Years? Missing In Bible Part 1/2
• Where Was Jesus For 18 Years? Missing In Bible Part 2/2
• Did Jesus Christ learn Buddhism??
  
• Jesus: the missing years
  

အေမရိကန္ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲ

ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ဟာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ တို႔အတြက္သာ မဟုတ္ေတာ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ဘာသာအမ်ိဳးမ်ိဳး ကိုးကြယ္သူမ်ားနဲ႔ ဘာသာမဲ့မ်ားပါ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ကို ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲၾကပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ဝါရွင္တန္နယ္တစ္ဝိုက္က ဗုဒၶဘာသာဝင္ ေတြလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ ဝီလ္ဆင္ ဟာေလး ဟာ အေမရိကန္ တစ္နိုင္ငံလုံးက အျခားျပည္သူေတြလိုပဲ သူ႔အိမ္မွာ ခရစၥမတ္ သစ္ပင္ စိုက္ထူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ ခရစၥမတ္ သစ္ပင္ကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ႐ုပ္ပြားေတာ္ ေရွ႕မွာ ထားတာပါ။

ဟာေလးဟာ မိရိုးဖလာ ခရစ္ယာန္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ၿပီး သူအရြယ္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ တိဘက္ ဗုဒၶဘာသာကို သက္ဝင္ယုံၾကည္သူ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း သုံးဆယ္ ေက်ာ္ပါၿပီ။ မၾကာခင္ကပဲ ဝိပႆနာ သင္တန္းေတြ ဖြင့္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာရဲ့ အေတြးအေခၚ အယူအဆနဲ႔ အက်င့္ပဋိပတ္ေတြ ထြန္းကား ျပန႔္ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြတ္ခဲ့ပါတယ္။ အျခားသူေတြလိုပဲ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားဟာလည္း ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ကို ပါဝင္ဆင္ႏႊဲ နိုင္တယ္လို႔ သူ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ‘ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္။ တကယ့္ ခရစၥမတ္ရဲ့ အႏွစ္သာရက လူေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ သေဘာထား ေသးသိမ္မွု၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္မွု၊ သည္းမခံနိုင္မွုနဲ႔ ေဒါသတရားေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး လူေတြအေပၚမွာ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာစိတ္ ေမြးျမဴဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္’ လို႔ ဟာေလးက ေျပာပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း အတန္ၾကာက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ စစ္တမ္းမ်ားအရ အေမရိကန္မွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္သန္းခြဲ ရွိၿပီး စတုတၳေျမာက္ ကိုးကြယ္သူ အမ်ားဆုံး ဘာသာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ႏွစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏွုန္းသာ လူျဖဴေတြ ျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ့ ရွစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏွုန္းကေတာ့ အေမရိကန္မွာ လာေရာက္ အေျခခ် ေနထိုင္ၾကတဲ့ အာရွတိုက္သားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေအးသန္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ ႏွစ္ေပါင္း သုံးဆယ္ေလာက္က ျမန္မာနိုင္ငံကေန အေမရိကန္ကို ေျပာင္ေရြ႕လာသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ဗုဒၶဘာသာကို အထူး သက္ဝင္ယုံၾကည္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ခရစၥမတ္နဲ႔ ပက္သက္လို႔ သူ႔အျမင္ကို ခုလို ေျပာပါတယ္ ‘ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ခရစၥမတ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္းကို မသြားေပမယ့္ ကိုယ့္ ေဆြမ်ိဳး အေပါင္းအသင္းေတြကို အိမ္မွာ ဖိတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကေလးေတြကို လက္ေဆာင္ေပးတယ္။’

အေမရိကန္နိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ျမန္မာ ေျပာင္းေရြ႕ေနထိုင္သူမ်ားထဲမွာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ဦးေရ အေတာ္အတန္ ရွိေပမယ္လို႔ ရွစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏွုန္းေက်ာ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဦးေအးသန္းဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားနဲ႔ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္မ်ား ၾကားမွာ တူညီတာေတြ အမ်ားအျပားရွိတာကို ယုံၾကည္သူ တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ တရားေတာ္အမ်ားစုကိုလည္း သူ လက္ခံေေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ‘ခရစ္ယာန္ တရားေတာ္ ခုႏွစ္ဆယ့္ငါး ရာခိုင္ႏွုန္းကေန ရွစ္ဆယ္ ရာခိုင္ႏွုန္းအထိ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံတယ္။ အရာအားလုံးကို ထာဝရဘုရားသခင္က ဖန္တီးတယ္လို႔ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ေတြက ယုံၾကည္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က (Cause and Effect) အေၾကာင္းနဲ႔ အက်ိဳးကို ယုံၾကည္တယ္။ ဘယ္အရာမဆို သူ႔ဟာသူ ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းရွိလို႔ အက်ိဳးျဖစ္တာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ေကာင္းတာ၊ ဆိုးတာေတြကို ဘယ္သူကမွ ဖန္တီးခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ခဲ့တာလို႔ ယုံၾကည္တယ္ ’

အေမရိကန္နိုင္ငံဆိုင္ရာ ထိုင္းသံအမတ္ႀကီး ဒြန္ ဖရာ့မုဒြီနိုင္း ဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ သူနဲ႔ သူ႔မိသားစုပါ ခရစၥမတ္ ထုံးတမ္းစဥ္လာ အခ်ိဳ႕ကို ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ သူက ‘ပုံမွန္အားျဖင့္ ခရစၥမတ္ေရာက္တဲ့ အခါတိုင္း မိတ္ေဆြေတြကို ဖိတ္ၿပီး အိမ္မွာ ညစာနဲ႔ တည္းခင္း ဧည့္ခံပါတယ္။ ခရစၥမတ္ လက္ေဆာင္ အခ်င္းခ်င္း လဲလွယ္ၾကတယ္။ ေနာက္ ခရစၥမတ္ကဒ္ေတြလဲ ေပးပို႔ၾကပါတယ္’ လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒီ ေရြ႕ေျပာင္း ေနထိုင္သူမ်ားဟာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အေမရိကန္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ့ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခု အျဖစ္ သက္မွတ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အေမရိကန္ ယဥ္ေက်းမွုရဲ့ ပင္မေရစီးေခ်ာင္းနဲ႔ ေပါင္းစပ္လိုသူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ၾကားမွာ လူမ်ိဳးမတူ၊ ဘာသာျခားေတြနဲ႔ လက္ထပ္ျခင္းဟာ မဆန္းေတာ့ ပါဘူး။ ‘ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ စိတ္သေဘာထား ႀကီးၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ အစၥလာမ္ဘာသာရယ္လို႔ မခြဲျခားပါဘူး။ သူတို႔ရဲ့ ခင္မြန္း၊ ဇနီးေတြက ခရစ္ယာန္ ျဖစ္ေနရင္ သူတို႔နဲ႔အတူ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ကို ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲမွာ ျဖစ္ပါတယ္’ လို႔ ထိုင္းသံအမတ္ႀကီးက ရွင္းျပပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဟာ ခရစၥမတ္ အေလ့အထ အားလုံးကို လိုက္နာ ေဆာင္ရြတ္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ကမၻာႀကီးျဖစ္ဖို႔ ခရစ္ယာန္မ်ားနဲ႔အတူ ခရစ္စၥမတ္ပြဲေတာ္နဲ႔ အျခား ခရစ္ယာန္ ပြဲေတာ္မ်ားကို ပါဝင္ဆင္ႏႊဲ နိုင္ေၾကာင္း ယုံၾကည္ၾကပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဗြီအိုေအသတင္းမွ ဆီေလၽွာ္သလို ဘာသာျပန္ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

႐ုပ္ရည္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္မွု

႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာ လွပမွုသည္ လူတစ္ေယာက္၏ ဘဝတိုးတက္မွု၊ ေအာင္ျမင္မွုတို႔အတြက္ အထူး အေရးပါသည္ဟု ေျပာလၽွင္ ကန႔္ကြတ္မည့္သူ ရွားေပလိမ့္မည္။ လူႏွစ္ေယာက္ တြဲသြားလၽွင္ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာ လွပသူကိုသာ ပထမဆုံး ၾကည့္ၾကသည္။ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ မ်ားကလည္း အရည္အခ်င္း တူလၽွင္ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာ လွပသူမ်ားကိုသာ ဦးစားေပး ေပလိမ့္မည္။ အမ်ားစုက ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းတို႔ကို ႐ုပ္ရည္ လွပသူမ်ား ျဖစ္ေစလိုၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ လူတိုင္းက ကိုယ့္ဘဝၾကင္ေဖာ္ကို ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ ႐ုပ္ရည္လွပသူမ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္လိုၾကသည္။ သမၼတကေနဒီႏွင့္ အိႏၵိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ရာဂ်စ္ဂႏၵီတို႔ ရာထူးရလာၾကျခင္းမွာ ၎တို႔၏ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာ ေျပျပစ္မွုက အဓိက အခန္းက႑မွ ပါဝင္ခဲ့ေၾကာင္း ဆိုသည္။ တရားဝင္ စစ္တမ္းမ်ားအဆိုအရ ကို႐ုပ္ဆိုးတို႔ထက္ ႐ုပ္ရည္ လွပသူတို႔မွာ သူတို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ ရာဇဝတ္မွုတို႔မွ လြတ္နိုင္ေျခ မ်ားေၾကာင္း သိရသည္။

႐ုပ္ရည္ လွပသူမ်ားကား မိမိတို႔၏ ေမြးရာပါ ႐ုပ္ရည္ကို ခုတုံးအျဖစ္ သေဘာထားကာ ဘဝ တဆင့္ထက္ တဆင့္ ျမင့္ဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားသင့္လွသည္။ စာေရးသူအေနႏွင့္ အရပ္အေမာင္း ေကာင္း၍ ႐ုပ္ရည္လွပသည့္ သူငယ္ခ်င္းတို႔ကို အခါအခြင့္သင့္တိုင္း ပါးစပ္မွ ဖြင့္ဟခ်ီးက်ဴးမိသလို သူတို႔၏ ႐ုပ္ရည္ကို အသုံးခ်ကာ ေအာင္ျမင္မွု တစ္ခုခုရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖို႔ တိုင္းတြန္းေလ့ရွိသည္။ အဂၤဳတၳိဳရ္၌ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာခဲ့သလို လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ႐ူပပၸမာဏ- ႐ုပ္ရည္ကို ၾကည့္ကာ တိုင္းတာေလ့ရွိၾကသည္။ စာေရးသူကား ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ႐ုပ္ရည္လွပသူ မဟုတ္၍လား မသိ၊ ေခ်ာေမာ သပၸါယ္သည့္ ရဟန္း၊ သာမေဏ၊ သီလရွင္တို႔ကို ေတြ႕တိုင္း သာသနာအတြက္ ဂုဏ္ယူမိသည္။ အရပ္အေမာင္း ေကာင္းၿပီး ခန႔္ညားလွပသည့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးတို႔ကို ေတြ႕တိုင္း နိုင္ငံအတြက္ ဂုဏ္ယူမိသည္။ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ႐ုပ္ရည္သည္ ထိုသူတို႔မွီတည္ရာ သာသနာႏွင့္ နိုင္ငံအေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွု ရွိပါသည္။ ကမၻာ့အလွမယ္ဘြဲ႕ မၾကာခဏ ဆြတ္ခူးေလ့ရွိသည့္ လွပ်ိဳျဖဴတို႔ေၾကာင့္ ဗင္နီဇြဲလားနိုင္ငံမွာ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားသည္။ ႐ုပ္ရည္လွပမွုသည္ ဘဝတိုးတက္မွု၊ ေအာင္ျမင္မွုရဖို႔ အေထာက္အကူေကာင္း တစ္ခု ျဖစ္သည္ကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။

နယ္ပယ္အခ်ိဳ႕တြင္ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာ႐ုံ သာမက ေအာင္ျမင္မွုပါ ရေနသူမ်ားကို ၾကည့္ကာ မုဒိတာ ပြားမိသည္။ သူတို႔ကို အားလည္း က်မိပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ႏွစ္ခုလုံး ျပည့္စုံဖို႔မလြယ္။ အခ်ိဳ႕က ႐ုပ္လွေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ၾက၊ အခ်ိဳ႕ကား ေအာင္ျမင္ေသာ္လည္း ႐ုပ္မလွၾက။ ႐ုပ္ရည္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္မွုကို စဥ္းစားတိုင္း နာမည္ေက်ာ္ အဂၤလိပ္ စာေရးဆရာ ဘားနက္ေရွာႏွင့္ ကေခ်သည္မေလး တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို သတိရမိသည္။ ဘားနက္ေရွာမွာ ဉာဏ္ထက္ျမတ္ၿပီး ႐ုပ္ဆိုးသည္။ ကေခ်သည္မေလးက ေခ်ာေမာေျပျပစ္၍ ဉာဏ္ထိုင္းသည္။ တစ္ေန႔ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ဆုံေတာ့ ကေခ်သည္မေလးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ ေပါင္းသင္းခဲ့လၽွင္ ဘားနက္ေရွာလို ဉာဏ္ထက္ျမတ္ၿပီး သူ႔လို လွပသည့္ ကေလးေလးေတြ ေမြးနိုင္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ ထိုစကားကို ၾကားေတာ့ ဘားနက္ေရွာက ‘နင့္လို ဉာဏ္ထိုင္းၿပီး ငါ့လို ႐ုပ္ဆိုးတဲ့ ကေလးေတြ ေမြးလာရင္ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္မလဲ’ ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ရလာသည့္ ဘဝကို ေက်နပ္ႏွစ္သက္ရင္း ကိုယ့္ဘဝကို အေကာင္းဆုံး ျမႇင့္တင္ဖို႔သာ အေရးႀကီးပါသည္။ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ကို စဥ္းစားၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေနလၽွင္ တစ္သက္လုံး စိတ္ဆင္းရဲ႐ုံသာ ရွိေပမည္။

႐ုပ္မလွပသူတို႔အတြက္ေတာ့ ဆရာႀကီး ဦးေအာင္သင္း၏ ‘အစားထိုး ေအာင္ျမင္မွု’ က အားတက္စရာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အသံမေကာင္းသူ တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ အဆိုေတာ္အျဖစ္ ေအာင္ျမင္မွု မရနိုင္ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္သည့္ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းျဖင့္ ‘အစားထိုး ေအာင္ျမင္မွု’ ကို ရနိုင္ေၾကာင္း ဆရာႀကီးက ဆိုသည္။ ကို႐ုပ္ဆိုးတို႔အေနႏွင့္ မိမိတို႔၏ ႐ုပ္ရည္အတြက္ စိတ္ပ်က္စရာ မလိုဘဲ ရိုးသား ႀကိဳးစားလၽွင္ ေအာင္ျမင္မွုကို ရနိုင္မည့္အျပင္ ထိုေအာင္ျမင္မွုႏွင့္အတူ မိမိအေပၚ ျမင္သည့္ လူတို႔၏ ကို႐ုပ္ဆိုးဟူေသာ အျမင္ကိုလည္း ေျပာင္းနိုင္ပါလိမ့္မည္။ အဆိုေတာ္အခ်ိဳ႕ သီခ်င္းစဆိုစဥ္က ပရိသတ္တို႔၏ အျမင္တြင္ ႐ုပ္ဆိုးခဲ့ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္လာသည္ႏွင့္အမၽွ ပရိသတ္အျမင္တြင္ သူတို႔၏ ႐ုပ္ရည္မွာ ပိုပို ေခ်ာေမာလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေအာင္ျမင္မွုေၾကာင့္ ႐ုပ္ရည္လွပလာျခင္းဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။

အခ်ိဳ႕ကား ႐ုပ္မလွၾကေသာ္လည္း လူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားၿပီး အေပါင္းအသင္း ဝင္ဆန႔္သည္။ ထိုသူတို႔ကို ၾကည့္ၿပီး ခ်ီးက်ဴးမိပါသည္။ မိမိတို႔၏ မလွပသည့္ ႐ုပ္ရည္ကို စဥ္းစားကာ သိမ္ငယ္စိတ္ ဝင္ေနသူမ်ားကို ေတြ႕တိုင္း အင္းဝေခတ္က ဆူးတြင္းပစ္ဆရာေတာ္၏ အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို သြားသြား သတိရသည္။ ေတာရြာမ်ားတြင္ ဝါမဝင္ခင္ ကိုရင္မ်ား ရွင္လိမ္ျပန္သည့္ ဓေလ့ရွိသည္။ ကိုရင္ဘဝမွ ေခတၱခဏ လူဝတ္လဲကာ မိမိတို႔အိမ္မ်ားတြင္ ခဏ သြားေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆူးတြင္းပစ္ဆရာေတာ္ ေလာင္းလၽွာ ကိုရင္ႀကီးသည္လည္း ရွင္လိမ္ျပန္ကာ အမ်ားနည္းတူ သူႀကိဳက္ေနသည့္ မိန္းကေလးအိမ္ အလည္သြားသည္။ သူသြားလည္သည့္ အခ်ိန္မွာ မိန္းကေလးက ရက္ကန္း ရက္ေနသည္။ ထိုမိန္းကေလးမွာ သူ႔အိမ္သို႔ ငယ္စဥ္ကတည္း အျမဲလိုလို ဆြမ္းခံႂကြေန၍ ခင္မင္ေနသူ ျဖစ္သည္။ သူတစ္ဖက္သက္ ႀကိဳက္ေနသည့္ မိန္းကေလးက ခါတိုင္းလိုပဲ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ စကားလက္ခံ ေျပာသည္။ သူ႔ဘက္ကေတာ့ ႀကိဳက္တာ ေသခ်ာသည္။ တစ္ဖက္က ႀကိဳက္သလား၊ မႀကိဳက္သလား သူမသိ။ သို႔ႏွင့္ ထိုေန႔က အရဲစြန႔္ကာ ခ်စ္ေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာလိုက္သည္။ မိန္းကေလးပါးစပ္က သူ ထင္မွတ္မထားသည့္ စကားထြက္လာသည္…'နင့္လို… ကို႐ုပ္ဆိုးကို ဘယ္သူက စဥ္းစားမလဲ’ တဲ့။

ဆူးတြင္းပစ္ ဆရာေတာ္မွာ အေတာ္ အ႐ုပ္ဆိုးပုံရသည္။ ထိုေန႔က ေျပာလိုက္သည့္ အိပ္မက္ထဲက သူ႔ခ်စ္သူ စကားက သူ႔ဘဝကို အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္။ သူ႔႐ုပ္ရည္ကိုလည္း အေတာ္စိတ္ကုန္ သြားသည္။ ဘဝတိုးတက္ဖို႔အတြက္ သူ႔႐ုပ္ရည္ကို အားကိုး၍ မရေတာ့သည္ကို သေဘာ ေပါက္သြားသည္။ သူ႔ဘဝ တိုးတက္လမ္းအတြက္ ပညာသည္သာ တစ္ခုတည္းေသာ ထြက္ရပ္လမ္းျဖစ္ေၾကာင္း ျမင္လာသည္။ သို႔ႏွင့္ ၿမိဳ႕ေတာ္အင္းဝသို႔ တက္ကာ ေလာကုတၱရာစာေပကို အပတ္တကုတ္ ႀကိဳးစားသင္ယူသည္။ ေနာက္ဆုံး မင္းကိုးကြယ္သည့္ စာတတ္ေပတတ္ နာမည္ေက်ာ္ ဆရာေတာ္တစ္ပါး ျဖစ္သြားသည္။ ႐ုပ္ဆိုးသူ ကိုရင္ႀကီးကား သူႀကိဳက္ေနသည့္ မိန္းကေလး၏ အခ်စ္ကို မရခဲ့ေသာ္လည္း ပညာကို အပတ္တကုတ္ သင္ယူကာ နာမည္ေက်ာ္ ဆရာေတာ္တစ္ပါး ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားနိုင္ခဲ့သည္။

ကို႐ုပ္ဆိုးတို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံး နမူနာ ယူစရာမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္းဆန္း၏ ဓာတ္ပုံကို ၾကည့္ကာ ခန႔္ညား၍ ႐ုပ္ရည္လွပေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ ေျပာသည္ကို မၾကာခဏ ၾကားရသည္။ ထိုသို႔ေျပာတိုင္း လက္မခံေၾကာင္း ျပန္ေျပာမိသည္။ သမိုင္းဝင္ သူ႔ဓာတ္ပုံတို႔ႏွင့္ သူႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ စာေရးဆရာတို႔၏ သူ႔အေၾကာင္း ေရးသားခ်က္တို႔ကို ၾကည့္လၽွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ႐ုပ္မလွ႐ုံသာမက ခန႔္ညားမွုလည္း မရွိေၾကာင္း သိနိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္သူတို႔၏ စိတ္ထဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ခန႔္ညားထည္ဝါ၍ ေခ်ာေမာလွပေနပါသည္။ ထိုသို႔ ျဖစ္ျခင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ရိုးသားမွု၊ တည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္မွု၊ ကိုယ္က်ိဳးမဖတ္ နိုင္ငံအတြက္ စြန႔္လြတ္ အနင့္နာခံမွုတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရလၽွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လွပခန႔္ညားမွု မရွိသည့္ သူ႔႐ုပ္ရည္က သူ၏ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမွုႏွင့္ ေအာင္ျမင္မွုကို မဟန႔္တားနိုင္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ျမန္မာနိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကေသာ (၈၈) မ်ိဳးဆက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ကိုမင္းကိုနိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုေ႒းႂကြယ္တို႔သည္လည္း ကို႐ုပ္ဆိုးတို႔အတြက္ အားတက္စရာ၊ အတုယူစရာ မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ သာမန္အားျဖင့္ ၾကည့္လၽွင္ သူတို႔မွာ ႐ုပ္ရည္လွပၾကသူမ်ား မဟုတ္သလို အရပ္အေမာင္း ကိုယ္လုံး ကိုယ္ထည္ကအစ မလွပၾက။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ ရိုးသားမွု၊ စြန႔္လြတ္အနစ္နာခံမွု၊ ယုံၾကည္ခ်က္ ခိုင္မာမွုတို႔က သူတို႔၏ ပကတိ ႐ုပ္ရည္ကို ေက်ာ္လြန္ကာ ခန႔္ညား တင့္တယ္ေစသည္။ ႐ုပ္ရည္ မလွပမွုက သူတို႔၏ ေအာင္ျမင္မွုကို မဟန႔္တားနိုင္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရလၽွင္ ပင္ကိုယ္ ႐ုပ္လွသူမ်ားက မိမိတို႔၏ ႐ုပ္ရည္လွပမွုကို အျပည့္အဝ အသုံးခ်ကာ ေအာင္ျမင္မွုကို ရယူသင့္သလို ဘဝကံေပး အေျခအေနအရ ႐ုပ္မလွသူတို႔ကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ကိုမင္းကိုနိုင္တို႔ကို အားက်အတုယူကာ ရိုးသားမွု၊ စြန႔္လြတ္ အနင့္နာခံမွု၊ စိတ္ေကာင္း ေစတနာမွန္တို႔ျဖင့္ ေအာင္ျမင္မွုကို ရယူကာ ႐ုပ္ရည္ ခန႔္ညား လွပသူမ်ား ျဖစ္လာနိုင္ပါသည္။

ကမၻာ့အေကာင္းဆုံး ဘာသာေရးဆု ျပႆနာ

ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ဗုဒၶဘာသာဟာ ကမၻာ့အေကာင္းဆုံး ဘာသာေရးဆု ဆြတ္ခူး လိုက္တယ္ဆိုတဲ့ သတင္း Forward Mails ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္လာပါတယ္။ 'ဝမ္းသာစရာ သတင္း' ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေရာက္လာတာပါ။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကလဲ ဒီသတင္းကို ဝမ္းပမ္းတသာ ေျပာရွာပါတယ္။ ဒီေေမးလ္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္လေလာက္ကလဲ ရခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္နိုင္မယ္မထင္လို႔ စိတ္ဝင္စားမွု မရွိခဲ့ပါဘူး။ ခုေတာ့ ဒီသတင္းက အြန္လိုင္းေပၚမွာေရာ အေပါင္းအသင္းေတြ ၾကားမွာပါ လူေျပာသူေျပာ မ်ားေနလို႔ မယုံေပမယ့္ စိတ္ဝင္စားမိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဒီလို စိတ္ဝင္စားရင္းနဲ႔ပဲ ဒီသတင္းအေၾကာင္း ေဝဖန္ေရးသားထားတဲ့ ဒီေဆာင္းပါးေလးကို သြားေတြ႕ပါတယ္။ အလင္းတန္း ဘေလာ့ဂါ ကိုမင္းထက္ရဲ့ လက္ရာ ျဖစ္ပါတယ္(http://kominhtet.blogspot.com)။ ဗဟုသုတ ျဖစ္စရာ၊ စဥ္းစားစရာေတြ ပါလို႔ အားလုံးကို ေဝငွလိုက္တာပါ။


အခုတေလာ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေရပန္းတင္မက၊ ကုန္းပန္း ေလပန္းပါ စားေနတဲ့ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ သတင္းတစ္ပုဒ္ ပလူပ်ံေနေလရဲ့ဗ်ိဳ႕။ အဲဒီသတင္း အတြက္ ေပးထားတဲ့ Comment ေတြဆိုလဲ စိတ္ဝင္စားစရာ အလြန႔္ကို ေကာင္းပါဘိျခင္း။ စာဖတ္သူ အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ဖတ္ၾက ၿပီးေလာက္ေရာေပါ့။ “ဗုဒၶဘာသာက အေကာင္းဆုံး ဘာသာေရးဆုကို ဆြတ္ခူးလိုက္သည္” ဆိုတဲ့ သတင္းေလ။ အေတာ္အတန္ သိေလာက္ၿပီး ျဖစ္ေပမဲ့ မသိရေသးသူမ်ားအတြက္ သတင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ အနည္းငယ္ကို အရင္ တင္ျပေပးပါဦးမယ္။ ဒီလိုတဲ့...

ဆုေရြးခ်ယ္ေရး စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားျဖစ္တဲ့

(၁) promoting personal and community peace =

လူတစ္ဦးခ်င္းစီႏွင့္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း တစ္ခုလုံး၏ ၿငိမ္းခ်မ္းမွုကို ျမႇင့္တင္ေရး

(၂) increasing compassion and a sense of connection=

ကိုယ္ခ်င္းစာနာမွုႏွင့္ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းေရးဆိုင္ရာ အသိကို တိုးျမႇင့္ေပးေရး

(၃) encouraging preservation of the natural environment=

သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမွုကို အားျမႇင့္ေပးေရးဆိုတဲ့ မူ (၃)ခ်က္နဲ႔အညီ ကမၻာေပၚရွိ ဘာသာတရားေပါင္း (၃၈) ခုကို သုေတသနျပဳၿပီး သက္ဆိုင္ရာဘာသာ အသီးသီးတို႔ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေပါင္း (၂၀၀) ေက်ာ္ကို တယ္လီဖုန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ အမ်ားစုက သူတို႔ရဲ့မူရင္းဘာသာကို မဲမေပးဘဲနဲ႔ ဒီဆုနဲ႔ အထိုက္အတန္ဆုံးဟာ ဗုဒၶဘာသာတရားသာ ျဖစ္ပါတယ္ဆိုၿပီး ဗုဒၶဘာသာကိုပဲ “ကမၻာ့အေကာင္းဆုံး ဘာသာတရား” အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး မဲေပးခဲ့ၾကပါသတဲ့။ အဲဒီထဲက ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ တစ္ခ်ိဳ႕ရဲ့ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ မွတ္ခ်က္ေတြက ဒီလိုပါ။

ေျမာက္အိုင္ယာလန္နိုင္ငံရဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ Belfast မွာေနထိုင္သူ ခရစ္ယန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ Ted O'Shaughnessy ကေတာ့ သူ႔အျမင္ကို ဒီလိုေျပာပါတယ္ “က်ဳပ္ ကက္သလစ္ခ္ဘုရား ေက်ာင္းေတာ္ကို သိပ္ခ်စ္ေပမဲ့ က်ဳပ္တို႔ဟာ စာထဲပါတဲ့ ေမတၱာတရားဆိုတာကို ေဟာေျပာေနၾကတာပဲ၊ ေနာက္ၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ့ အလိုေတာ္ကို သိရမယ္တဲ့။ အဲဒီဘုရားသခင္ရဲ့ အလိုဆိုတာကလဲ လူသားေတြကို သတ္ျဖတ္ေနတယ္လို႔ သိရတဲ့အခါ က်ဳပ္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္လွတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကိုပဲ မဲေပးခဲ့တယ္”။

ပါကစၥတန္နိုင္ငံက မြတ္စလင္ဘာသာေရး ဓမၼဆရာတစ္ဦးျဖစ္သူ Tal Bin Wassad ကလည္း သူ႔အျမင္ကို ဘာသာျပန္ကေန တစ္ဆင့္ ဒီလိုေျပာပါတယ္ “ကိုင္းရွိုင္းတဲ့ မူစလင္ဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ က်ဳပ္ေတြ႕ေန ျမင္ေနရတာက ပုဂၢိဳလ္ေရးျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါ ဘာသာေရးျပယုဂ္ေတြထဲမွာ ေဒါသေတြ၊ ေသြးေျမက်မွုေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စီးဝင္ေနတယ္ဆိုတာကိုပါပဲ၊ ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ့ အဲဒါမ်ိဳး မေတြ႕ရပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး က်ဳပ္ရဲ့ အေကာင္းဆုံး မိတ္ေဆြေတြဟာလည္း ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္”။

ေဂ်႐ုစလင္ၿမိဳ႕က ဂ်ဴးဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သူ Rabbi Shmuel Wasserstein ကလည္း “က်ဳပ္ ဂ်ဴးဘာသာတရားကို သိပ္ျမတ္နိုးတာေပါ့ဗ်ာ၊ ကမၻာေပၚမွာ အႀကီးက်ယ္ဆုံး ဘာသာတရားတစ္ခု လို႔ေတာင္ က်ဳပ္ယူဆပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ရိုးရိုးသားသား ဝန္ခံရရင္ေတာ့ ဂ်ဴးဘာသာေရးဆိုင္ရာ ေန႔စဥ္ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းမွု တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Minyan မလုပ္ခင္မွာ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း က်ဳပ္ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္တယ္၊ အဲဒါ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ကတည္းပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ ဗုဒၶဘာသာထဲပဲ မဲထည့္လိုက္တယ္” ဆိုၿပီး သူ႔ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚခဲ့ပါတယ္။

သူတို႔နည္းတူ အျခားအျခားေသာ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း သူတို႔အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ သူတို႔ ဗုဒၶဘာသာအေပၚ မဲေပးခဲ့ၾကတယ္လို႔ သတင္းက ဆိုပါတယ္။ ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာက မဲအမ်ားဆုံးရၿပီး ကမၻာ့အေကာင္းဆုံး ဘာသာေရးဆုကို ဆြတ္ခူးလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပႆနာက “ဒီသတင္းဟာ အမွန္အကန္မွ ဟုတ္ရဲ့လား” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းအတြက္ ေပးရမည့္ အေျဖပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ဒီဆုကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ဆြင့္ဇလန္နိုင္ငံ၊ ဂ်ီနီဗာၿမိဳ႕မွာ အေျခစိုက္တယ္လို႔ဆိုတဲ့ International Coalition for the Advancement of Religious and Spirituality (ICARUS) အဖြ႕ဲအစည္းဟာ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ရွာမရသလို အဖြဲ႕ရဲ့ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Hans Groehlichen ဆိုသူကိုလည္း အခုထိ ဘယ္သူမွ ဆက္သြယ္လို႔ မရျဖစ္ေနပါတယ္။

Comment ေပးၾကတဲ့လူေတြကို ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ သာမန္ အြန္လိုင္းဝါသနာအိုးေတြ သာမက ဘာသာေရး စိတ္ဝင္စားသူေတြ၊ ပါေမာကၡႀကီးေတြအျပင္ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ကို တည္ေထာင္ေတာ္မူတဲ့ အဓိပတိဆရာေတာ္ေတာင္ ပါပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ Comment ကေတာ့ ဆုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ မေျပာပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ တျခားဘာသာေတြရဲ့ ကြာျခားခ်က္ကိုသာ ေထာက္ျပသြားတာပါ။ ဒီအတြက္ ဆရာေတာ္က စကားလုံး ႏွစ္လုံးကို သုံးခဲ့ပါတယ္။ Theocentric (ဖန္ဆင္းရွင္ပဓာန) နဲ႔ Homocentric (လူသားပဓာန) ဆိုတဲ့ စကားလုံးေတြပါ။ ဒီစကားလုံးေတြကို သာမန္ အဂၤလိပ္အဘိဓာန္ထဲရွာလို႔ ေတြ႕ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆရာေတာ္ဘုရားက ဗုဒၶဘာသာဟာ လူကို ဗဟိုျပဳတဲ့ဘာသာျဖစ္ၿပီး တျခားဘာသာေတြကေတာ့ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ဗဟိုျပဳတဲ့ဘာသာတရား ျဖစ္ေၾကာင္း ခြဲျခားျပပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ မွတ္ခ်က္ အခ်ဳပ္ကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။

တစ္ခ်ိဳ႕လဲ မဆီမဆိုင္ ေထရဝါဒက ဘယ္လို၊ မဟာယာနက ဘယ္လိုဆိုၿပီး ဆရာလုပ္ သြားၾကပါေသးတယ္။ Comment အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဒီသတင္းကို ႀကိဳဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ သိရတာ ဝမ္းသာတဲ့အေၾကာင္း ေရးၾကပါတယ္။ ဆန႔္က်င္ဘက္လုပ္ေရးတဲ့ လူေတြလဲ အေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ရေလရဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕လဲ ဒီဆုေၾကာင့္ ဘာသာေရး ပဋိပကၡေတြ ပိုမိုမ်ားျပားလာနိုင္ေၾကာင္း ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ လူတိုင္းေလာက္နီးပါးဟာ ကိုယ္ကိုးကြယ္ယုံၾကည္ရာ ဘာသာတရားကိုသာ အေကာင္းဆုံးလို႔ လက္ခံယူဆ ၾကတဲ့အတြက္ ဒီလိုဆုမ်ိဳးဟာ တကယ္ရွိရင္ေတာင္ ျပန္ဖ်က္သိမ္းသင့္ေၾကာင္း အဆိုျပဳထားလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီသတင္းဟာ အစစ္အမွန္ျဖစ္ရင္ ႀကိဳဆိုသင့္ေပမဲ့ အထက္မွာေျပာခဲ့သလို

(၁) အဖြဲ႕အစည္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြ အင္တာနက္ေပၚမရွိျခင္း

(၂) အဖြဲ႕တည္ရာကို မညႊန္ျပျခင္း

(၃)ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔ အီးေမးလိပ္စာေတြ ေပးမထားျခင္း စတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို သုံးသပ္ၾကည့္ရင္ ဒီသတင္းဟာ ၾကက္သြန္နီသတင္းမ်ိဳး ျဖစ္ဖို႔ရွိေၾကာင္း ေဝဖန္ၾကပါတယ္။ ၾကက္သြန္နီဥဟာ အလႊာတစ္ခုၿပီး တစ္ခု ခြါလိုက္တဲ့အခါ ေနာက္ဆုံးအတြင္းသားမွာ ဘာမွမေတြ႕ရပဲ လႊာသူမွာသာ မ်က္စိစပ္ၿပီး က်န္ရစ္သလို ဒီသတင္းေနာက္ လိုက္ေနရင္ေတာ့ ေနာက္ဆုံး ဘာမွမေတြ႕ရပဲ အင္တာနက္ၾကည့္ရလြန္းလို႔ မ်က္စိစပ္ၿပီး က်န္ရစ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ့ မ်က္စိေတြလည္း ဒီသတင္းေနာက္ စိတ္ဝင္တစားလိုက္ဖတ္ရင္း အခုေတာ့ စပ္ေနပါၿပီ။

ကိုမင္းထက္ (အလင္းတန္း)

မွတ္ခ်က္။ ။ စိတ္ဝင္စားသူမ်ား ေအာက္ပါ Website တြင္ ဝင္ေရာက္ဖတ္ရွုနိုင္ပါေၾကာင္း အသိေပးပါသည္။
Beliefnet

အထက္က ဝက္ဆိုက္ထဲမွာ ေရးထားၾကတဲ့ ကြန္မန႔္ေတြထဲက စိတ္ဝင္စားစရာ ႏွစ္ခုကိုလည္း ေဝငွလိုက္ပါတယ္။

Ethan Nichtern
July 20, 2009 3:49 PM
http://theidproject.com/

All,

I think it is very clear that this piece is an Onion style joke. Not sure what the origin was, but I found it pretty funny.

It is so like our culture of competition to have a "Best Religion in the World" competition and then name a nonreligion the winner!

Love it.

*******************************************************

Your Name
July 21, 2009 6:12 PM

First of all, I thank FFRF, a non religious organization for choosing Buddhism as the world's best 'religion'.

If an organization or a person wishes to give an award to Buddhism, one must learn and follow the teachings of the Lord Buddha. One should pay deepest respect to the lord Buddha, the founder of Buddhism and the teacher of the Dhamma.

However, Religion is Theocentric (God center) teaching. Dhamma is homocentric (human center) teaching. If someone follows the Dhamma, pratice the Dhamma, he is automatically free from religion.

The best following of the Buddha's teaching is the best reward to Buddhism as the best religion.

Dr. Ashin Nyanissara
Chancellor Sitagu International Buddhist Academy